Πιλοτική δίκη για τις περικοπές στις συντάξεις

αρχείο λήψης Σε «πιλοτικές δίκες» στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα κριθεί εάν είναι αντισυνταγματική η μεγάλη περικοπή στις συντάξεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα (και όχι μόνο) που έφεραν η παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ), αλλά και ο περιορισμός και η κατάργηση επιδομάτων (αδείας, δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα) κ.λπ. 

Με αφορμή «μπαράζ» προσφυγών από συνταξιούχους κατά της ΕΑΣ και άλλων περικοπών που οδήγησαν τις συντάξεις τους κάτω από τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης, 3μελής επιτροπή στελεχών του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΣ), υπό τον πρόεδρό του Ν. Αγγελάρα, αποφάσισαν την παραπομπή του ζητήματος στην Ολομέλεια ΕΣ, λόγω της σπουδαιότητας και επειδή έχει σοβαρές συνέπειες για ευρύτατο και ευπαθή κύκλο προσώπων.

Ετσι, θα δοθεί σύντομα «πιλοτική» λύση στο συνταγματικό πρόβλημα, αλλά και για να κριθεί εάν η ΕΑΣ υπολογίζεται σωστά από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ή εσφαλμένα, με μεγαλύτερες περικοπές απ’ αυτές που προβλέπει ο νόμος που τη θέσπισε. Αν οι προσφυγές γίνουν δεκτές, θα προκύψει ένας νέος τεράστιος «πονοκέφαλος» για το οικονομικό επιτελείο, αφού θα πρέπει να επιστραφούν σημαντικά ποσά σε συνταξιούχους, ενώ παράλληλα εκκρεμεί η έκδοση αποφάσεων και για τη συνταγματικότητα των γενικότερων περικοπών που υπέστησαν οι συνταξιούχοι των «ειδικών μισθολογίων» (ένστολοι, πανεπιστημιακοί κ.λπ.).

Στις προσφυγές που παραπέμφθηκαν κατευθείαν στην Ολομέλεια ΕΣ (κυρίως ενστόλων και δικαστικών λειτουργών) υποστηρίζεται ότι η ΕΑΣ αποτελεί ουσιαστικά φόρο που παραβιάζει θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την αξιοπρεπή διαβίωση, την ισότητα στα δημόσια βάρη, τη συμμετοχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή, το κράτος δικαίου, ενώ παράλληλα θίγει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και την προστασία της περιουσίας.

Σύμφωνα με τους συνταξιούχους, είναι επιπλέον παράνομος ο υπολογισμός της ΕΑΣ, γιατί κάθε φορά το ΓΛΚ λαμβάνει υπόψη του το αρχικό ποσό της σύνταξης που υπήρχε το 2010 και όχι εκείνο που έχει διαμορφωθεί αργότερα, μετά τις διαδοχικές μειώσεις των συντάξεων. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρακρατούνται από τους συνταξιούχους μεγαλύτερα ποσά από τα προβλεπόμενα στον νόμο, με βάση την ποσοστιαία κλίμακα για την ΕΑΣ.

Οι προσφυγές στηρίζονται επίσης στη νομολογία του ΕΣ το οποίο έκρινε πριν από λίγα χρόνια παράνομη την επιβολή του ΛΑΦΚΑ. Οι συνταξιούχοι υποστηρίζουν ότι στην πράξη επαναλαμβάνεται ουσιαστικά η παρακράτηση με επιβολή στην πραγματικότητα όχι μιας εισφοράς, αλλά ενός φόρου (με αλλαγμένο όνομα) υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης, κατά παράβαση του Συντάγματος, καθώς το κράτος αποσκοπεί σε καθαρά ταμειακή του εξυπηρέτηση (δηλαδή να «ελαφρύνει» τον κρατικό προϋπολογισμό) μετακυλίοντας το πρόβλημα στις πλάτες των συνταξιούχων, που επί χρόνια πλήρωναν όλες τις απαιτούμενες εισφορές.

Η περικοπή της ΕΑΣ μαζί με όλες τις κατά καιρούς μειώσεις των συντάξεων (που φθάνουν έως και 55%) καταλύουν τον πυρήνα της αναλογικότητας και οδηγούν σε συντάξεις κάτω του ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Στις προσφυγές το μέτρο χαρακτηρίζεται αντισυνταγματικό, γιατί καλείται η ευπαθέστερη και πιο συνεπής ομάδα πολιτών, όπως είναι οι συνταξιούχοι, να υποβληθούν σε μία θυσία, ενώ θα μπορούσαν να ληφθούν άλλα μέτρα για να ελαφρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, εν όψει της τεράστιας εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής σε ποσοστά 40% και 34% του ΑΕΠ, αντίστοιχα.